- wynająć (się)
- wynająć (się) {{/stl_13}}{{stl_7}}ZOB. wynajmować (się) {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
wynająć (się)
Look at other dictionaries:
wynajmować się – wynająć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} podejmować płatną pracę u kogoś, zwykle na krótko, np. pracę sezonową : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wynajmować się do zbioru truskawek. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wynająć — dk Xc, wynająćjmę, wynająćjmiesz, wynająćjmij, wynająćjął, wynająćjęła, wynająćjęli, wynająćjęty, wynająćjąwszy wynajmować ndk IV, wynająćmuję, wynająćmujesz, wynająćmuj, wynająćował, wynająćowany 1. «wziąć w najem, w czasowe płatne użytkowanie… … Słownik języka polskiego
zgodzić — dk VIa, zgodzićdzę, zgodzićdzisz, zgódź, zgodzićdził, zgodzićdzony przestarz. «przyjąć kogoś do pracy (zwykle fizycznej); zatrudnić kogoś czasowo» Zgodzić opiekunkę do dziecka. Zgodzić kogoś do pomocy w gospodarstwie. zgodzić się przestarz.… … Słownik języka polskiego
lato — n III, Ms. lecie; lm D. lat 1. «najcieplejsza pora roku, trwająca na naszej półkuli od 24 czerwca do 23 września; okres upałów» Gorące, skwarne, upalne, chłodne, deszczowe lato. Wyjechać na lato. Wynająć pokój na lato. W lecie a. latem dni są… … Słownik języka polskiego
wyżywienie — n I 1. rzecz. od wyżywić. 2. «to, co służy do utrzymania życia, do jedzenia; pożywienie» Całodzienne wyżywienie. Coś (np. mleko) jest podstawą wyżywienia. ∆ Wynająć (komuś, od kogoś) pokój z wyżywieniem «wynająć pokój, którego cena obejmuje… … Słownik języka polskiego
Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia
od — «przyimek łączący się z rzeczownikami w dopełniaczu (rzadko z innymi częściami mowy)» 1. «odnosi się do wyrazów określających przedmioty, z których strony dociera odbierane przez kogoś wrażenie, od których zaczyna się jakaś czynność lub stan»… … Słownik języka polskiego
dół — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. dołu, Mc. dole {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dość duże zagłębienie w ziemi, gruncie itp. (wykopane, wyrwane, zaklęsłe itp.); jama, dziura, rozpadlina : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mieszkanie — n I 1. rzecz. od mieszkać. 2. lm D. mieszkanieań «pomieszczenie, w którym się stale mieszka, złożone zwykle z pokoi, kuchni, łazienki, ubikacji i przedpokoju» Ciepłe, suche, widne, małe, ciasne, obszerne, rozkładowe mieszkanie. Samodzielne… … Słownik języka polskiego
czwórka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. czwórkarce; lm D. czwórkarek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} cyfra (4, IV itp.) oznaczająca liczbę cztery : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wytatuować sobie czwórkę na ramieniu. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
